ETO NA...

eto na talaga... nararamdaman ko na... ang pinag-aralan ko ng lampas 15 taon ay magagamit ko na... totoo na ito, wala ng biro... haaayyy... nakaka-miss ang lahat ng nakasama ko at karanasan sa eskwela...

hanggang dito na lang talaga siguro, ang pagkakakulong ko sa kahon, sa apat na sulok ng kwarto... tapos na nga talaga... pero mayroon na ding nag-uumpisa...

mas mahalaga, mas mahirap at walang guro na magbibigay ng grado at leksiyon... ako na ang guro ng sarili ko, ako na ang gagawa nang leksiyon na pag-aaralan ko...

wala ng atrasan.... may mga bagay na nagtatapos at meron ding nagbubukas... salamat sa lahat, salamat sa kahong 15 mahigit na taon ko ring naging tahanan, salamat sa mga guro kong nagturo sa akin ng kung anong nalalaman ko, salamat sa mga karanasan na nagturo sa akin na maging matibay, salamat sa mga kakilala, kaibigan, kabarkada sa mga alaalang binuo natin sa mga panahong iyon... salamat pero kailangan ko ng magpatuloy, taas noo at mas handa sa totoong pagsusulit at hamon... salamat sa lahat...

mag-uumpisa na ang bagong istorya, ang bagong pag-aaral at bagong karanasan... sisimulan ko iyon baon ang lahat ng binigay sa akin ng higit 15 taon ng pagkakakulong sa kahon... eto na ako... sa wakas graduate na ako!